Ὁ ναὸς θεμελιώθηκε τὸ 1933 στὸ ἴδιο σημεῖο ποῦ ὑπῆρχε παλαιότερα μεταβυζαντινὸς ναός, ἀφιερωμένος καὶ αὐτὸς στὴ Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος, καὶ ἐγκαινιάστηκε τὴν 20ή Μαΐου 1941, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ἡ ἀναμνηστικὴ πλάκα στὴν εἴσοδό του. Ἀρκετὰ χρόνια ἀργότερα, προστέθηκαν τὸ κωδωνοστάσιο καὶ τὸ γραφεῖο στὴν δυτικὴ πλευρὰ τοῦ ναοῦ, δίνοντας τὴν σημερινὴ τελική του εἰκόνα. Ἀρχιτεκτονικὰ ἀνήκει στὸν Βυζαντινὸ ρυθμὸ (ἐγγεγραμμένος σταυροειδὴς μὲ τροῦλο) καὶ ἔχει τρία κλίτη. Ὁ ναὸς κοσμεῖται ἐσωτερικὰ ἀπὸ ἐνδιαφέρουσες τοιχογραφίες ἀναγεννησιακῆς τεχνοτροπίας (τοῦ ἁγιογραφικοῦ οἴκου τῶν ἀδελφῶν Σούτσου), ἐντυπωσιακοὺς κρυστάλλινους πολυελαίους, παλαιὰ ξυλόγλυπτα (προσκυνητάρια, ἀναλόγια, ἐπισκοπικὸς θρόνος) καὶ ἀξιόλογες φορητὲς εἰκόνες μὲ ἀργυρὰ πουκάμισα. Ὅλα τὰ παραπάνω στοιχεῖα κάνουν τὸν ναὸ νὰ ἀποκτᾷ ἤδη μουσειακὸ ἐνδιαφέρον. Ὁ ναὸς δυστυχῶς ὑπέστη σοβαρὲς ζημιὲς ἀπὸ τὸν σεισμὸ τῆς 7ης Σεπτεμβρίου 1999 καὶ ἔκτοτε λειτουργεῖται λίγες φορές.
